အဘိဏွသုတ္ (ဗုဒၶဓမၼ ဦးေလာကနာထ မွ)

အဘိဏွသုတ္ (ဗုဒၶဓမၼ ဦးေလာကနာထ မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)

ကံတရားကို အျမဲမျပတ္ ဆင္ျခင္ပါ…

''မိမိ၏ ကံသာလွ်င္ မိမိဥစၥာ ရွိ၏၊ ကံ၏ အေမြခံ ျဖစ္၏၊ ကံသာလွ်င္ အေၾကာင္းရွိ၏၊ ကံသာလွ်င္ အေဆြအမ်ဳိး ရွိ၏၊ ကံသာလွ်င္ ကုိးကြယ္ မွီခုိရာရွိ၏၊ ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ မေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ ငါျပဳမိေသာ ကံ၏ အေမြခံသာ ျဖစ္ရေပမည္'' ဟူ၍ မိန္းမျဖစ္ေစ ေယာက္်ားျဖစ္ေစ လူျဖစ္ေစ ရဟန္းျဖစ္ေစ မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္၏။

ရဟန္းတုိ႔ သတၱဝါတုိ႔အား ကာယဒုစ႐ုိက္ ဝစီဒုစ႐ုိက္ မေနာဒုစ႐ုိက္သည္ ရွိ၏၊ ထုိ(ကံ) အေၾကာင္းကုိ မျပတ္ ဆင္ျခင္ေသာ ထုိသူအား မေကာင္းမႈသည္ အခ်င္းခပ္သိမ္းမူလည္း ေပ်ာက္ကင္း၏၊ ေခါင္းပါးျခင္းမူလည္း ျဖစ္၏။

''ငါတစ္ေယာက္တည္းသာလွ်င္ ကံသာလွ်င္ မိမိဥစၥာရွိသည္ ကံ၏ အေမြခံျဖစ္သည္ ကံသာလွ်င္ အေၾကာင္းရွိသည္ ကံသာလွ်င္ အေဆြအမ်ဳိးရွိသည္ ကံသာလွ်င္ ကုိးကြယ္မွီခုိရာ ရွိသည္ ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ မေကာင္းသည္ ျဖစ္ေစ ငါျပဳမိေသာ ကံ၏ အေမြခံျဖစ္သည္ မဟုတ္၊ စင္စစ္မူကား ဤဘံုဘဝသုိ႔ လာျခင္း တစ္ျခားဘံုဘဝသုိ႔ သြားျခင္း စုေတျခင္း ပဋိသေႏၶ ေနျခင္းရွိသည့္ သတၱဝါဟူသမွ် အားလံုးတုိ႔သည္ ကံသာလွ်င္ မိမိဥစၥာ ရွိကုန္၏၊ ကံ၏ အေမြခံ ျဖစ္ကုန္၏၊ ကံသာလွ်င္ အေၾကာင္းရွိကုန္၏၊ ကံသာလွ်င္ အေဆြအမ်ဳိး ရွိကုန္၏၊ ကံသာလွ်င္ ကုိးကြယ္ မွီခုိရာ ရွိကုန္၏၊ ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ မေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ ျပဳမိေသာ ကံ၏ အေမြခံတုိ႔သာ ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္'' ဟု ဆင္ျခင္၏။

ထုိကံအေၾကာင္းကုိ မျပတ္ ဆင္ျခင္ေသာ ထုိသူအား မဂ္သည္ ေကာင္းစြာ ျဖစ္ေပၚလာ၏၊ ထုိအရိယာတပည့္သည္ ထုိမဂ္ကုိ မွီဝဲ၏၊ ပြါးမ်ား၏၊ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳ၏၊ ထုိမဂ္ကုိ မွီဝဲေသာ ပြါးမ်ားေသာ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳေသာ ထုိသူအား သံေယာဇဥ္တုိ႔သည္ အခ်င္းခပ္သိမ္း ေပ်ာက္ကင္းကုန္၏၊ အစဥ္ကိန္းေနေသာ 'အႏုသယ' တရားတုိ႔သည္ ကင္းျပတ္ကုန္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

Wednesday, October 5, 2011

မကြ်တ္ေသးသူ


( ညဘက္မွာ မဖတ္ပါနဲ ့၊ ေၾကာက္တတ္ရင္လည္း မဖတ္ပါနဲ ့။ )

          တေန ့ကေပါ့ က်မနဲ ့ က်မအမနဲ ့ က်မတို ့ မိသားစုေၾကာင္းေတြကို ဖုန္းဆက္ေျပာရင္းကေန ဟုိေရာက္၊ ဒီေရာက္ ေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္။ အဲလို ေျပာရင္းကေန လူေတြ ေငြေနာက္လိုက္ လိုက္ၾကပုံမ်ား ဘယ္လို ေၾကာက္စရာေကာင္းေၾကာင္းေတြ အမက ေျပာလာပါတယ္။ လူေတြမ်ား ေငြႏွင့္ ဂုဏ္ဆို ငမ္းငမ္းတက္ၾကတာ ဘယ္လိုေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကသလဲ မသိပါဘူးတဲ့။ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားလဲ မရွိေတာ့ဘူး။ က်င့္ဝတ္ဆိုတာလည္း ခါးဝတ္ထည္ေတြလို မျမဲၾကေတာ့ဘူးတဲ့။ (ခါးဝတ္ ပုဆိုး ဆိုတာေတာ့ သိပါတယ္။ ခုေခတ္က ဝတ္ျခင္တာ အကုန္ဝတ္ေနတာမို ့ ေခတ္ႏွင့္ အညီ ေျပာင္းလိုက္ရပါတယ္။   :P)

          အဲလို ေျပာရင္းကေနျပီး က်မ အမ့တစ္ေယာက္ရဲ ့ အလုပ္ရွင္ႏွင့္ အမ်ိဳးေတာ္တဲ့ (သိပ္လည္း မဆင္းရဲပါဘူး) တူမ မိသားစုအေၾကာင္းကို (စပ္မိ စပ္ရာ ဘာညာကိကြ) ေရာက္သြားပါတယ္။ လူေတြရဲ စိတ္ဟာ ေတာ္ေတာ္ ေၾကာက္စရာေကာင္းပါလားလို ့ က်မျဖင့္ ေၾကာက္ေတာင္သြားပါတယ္။ ေျပာရရင္ေတာ့ ဘယ္ကစရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူးရွင္။ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ အလုတ္ေတြထဲမွာ ကိုယ့္ဂုဏ္သိကၡာကို ထိန္းလို ့ အေကာင္းဆုံး၊ လူအေလးစားဆုံး အလုပ္(အခု ဟုတ္ -ဟုတ္၊ မဟုတ္-ဟုတ္) ျဖစ္ခဲ့တာ ဆရာမ အလုပ္ပါ။ ဆရာ၊ ဆရာမဆိုတာ ကိုယ့္ကို လူရိုေသေအာင္၊ ေလးစားေအာင္ ေနရသလို ၊ လူေတြကလည္း ဆရာ၊ ဆရာမ ဆိုျပီး အနည္းႏွင့္ အမ်ား ဦးစားေပးရတဲ့ အလုပ္မ်ိဳးမလား။

          ဒါေပမယ့္ ဒီအမ်ိဳးသမီးက ေဘာဒါေဆာင္ဖြင့္တဲ့ ဆရာမထင္ပါရဲ ့ရွင္။ သူ ့အိမ္မွာ တရုတ္နယ္စပ္ ေနရာတစ္ခုက လာေက်ာင္းတက္တဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ ရွိပါတယ္။ သူတို ့အိမ္မွာပဲ ငွါးေနပါတယ္။ ပထမေတာ့ ေက်ာင္းသားနွစ္ေယာက္ အတူငွါးေနၾကတာပါပဲ။ သူမအိမ္ဟာ အဲဒီတုံးက ရန္ကုန္ရဲ ့ ထင္ရွားတဲ့ ျမိဳ ့ျပ အိမ္ယာ စီမံကိန္းတစ္ခုထဲမွာ ျခံႏွင့္ ဝိုင္းနဲ ့ ေနထိုင္ၾကပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္က ျမိဳ ့ထဲကို ေျပာင္းသြားေတာ့၊ သူတစ္ေယာက္ပဲ က်န္ခဲ့တဲ့ပုံပါပဲ။ ဒီေက်ာင္းသားေလးမွာ ပိုက္ဆံခ်မ္းသာတဲ့ မိဘေတြ ရွိတာကို ဆရာမေလးက အစကေတာ့ မသိပါဘူး။ ေကာင္ေလးက သုံးနိုင္ပင္မဲ့ ပုံမွန္ပဲ ေအးေအးေနတတ္တာေၾကာင့္ ေကာင္းေလးက ဘာ၊ သူမိဘေတြ က ဘယ္လို ဆိုတာ သိခဲ့ျခင္း မရွိပါဘူး။ ဆယ္တန္းမေျဖခင္ ဆိုေတာ့ ၁၆-ႏွစ္ကေန ၂၀-နွစ္ ဝန္က်င္းပဲ ရွိမွာပါ။

          တေန ့ေတာ့ ဒီေကာင္ေလးမွာ ကံအေျပာင္းအလဲ ၾကံဳဘို ့ အစျပဳလာပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ သူ ့ ဆရာမအိမ္က ကားပ်က္တာကို ဝတ္ေရွာ့မွာ အပ္ထားတာ ျပင္ျပီးလို ့ အိမ္ကို ကုန္က်စရိတ္(Bill) ေတာင္းစာႏွင့္ အတူ ကားကို ျပန္ပို ့လာပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ဆရာမ အမ်ိဳးသားက ခရီးထြက္ေနတဲ့အခ်ိန္နဲ ့ ၾကံဳေနပါတယ္။ ကားက ေဘာဒီေတြျပင္၊ လိုတာေတြ အကုန္ျပင္တာဆိုေတာ့ သိန္း(၂၀)ေလာက္ က်ေနပါတယ္။ ဆရာမကလည္း လက္ထဲပိုက္ဆံမ်ားမ်ားမရွိ၊ ခင္ပြန္းသည္က  အလုတ္ကိစၥတစ္ခုနဲ ့ ခရီးသြားတာဆိုေတာ့ အိမ္မွာ ပိုက္ဆံ မ်ားမ်ား မက်န္တာပါ။ ဒါနဲ ့ ေကာင္းေလးဆီမွာ ပိုက္ဆံ တသိန္း၊ ႏွစ္သိန္းေလာက္ရွိရင္ ေခ်းဘို ့ ဆရာမက လာေမးပါတယ္။ အမွန္က စရံသတ္ထားဘို ့ပါ။ အမ်ိဳးသားျပန္လာမွ အျပီးေခ်ဘို ့ ညိဳနိုင္းမယ္လို ့ စဥ္စားပုံပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဝတ္ေရွာ့ကလည္း အကုန္ေတာင္းေနပါတယ္။ ေကာင္ေလးက အဲဒါနဲ ့ ေျပစာ စာရြတ္ ေတာင္းၾကည့္ေတာ့ သိန္း-၂၀ ျဖစ္ေနတာနဲ ့ သူမွာရွိတဲ့ ပိုက္ဆံထဲက သိန္း-၂၀ ကို ထုတ္ေပး၊ ေခ်းငွါးလိုက္တာပါပဲ။



          ဒီေနရာမွာ ဒီေကာင္ေလးကပဲ ကိုယ့္ဆရာမဆိုျပီ ယုံၾကည္တာလား၊ ဆရာမမွာလည္း အိမ္ေတြ၊ ကားေတြရွိတာမို ့ ခ်မ္းသာတယ္ ယုံၾကည္ေလာက္တယ္ ထင္လို ့ပဲလား မသိပါဘူး။ သူ ့က စိတ္ရင္းေကာင္းနဲ ့ ကူညီတာျဖစ္ေပမယ့္ လူေတြရဲ ့ စိတ္ဆိုတာ အစိုးမရတဲ့သေဘာကို နားမလည္လို ့ပဲ ထင္ပါရဲ ့ ထုတ္ေပး လိုက္တာ။ ဒါေပမယ့္ ဆရာမက ေကာင္ေလးစီမွာ ပိုက္ဆံအမ်ားၾကီး ရွိတာ သိသြားပါတယ္။ ေလာဘလည္း တက္သြားပါတယ္။ ေလာကမွာ သုံးစြဲးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ္ရွာတဲ့ ပိုက္ဆံဟာ ေလာက္နိုင္တယ္ကို ရွိမယ္ မထင္ပါဘူး။ ဒီထုံးစံေၾကာင့္ပဲ ထင္ပါရဲ ့ ေကာင္းေလးရဲ ပိုက္ဆံေတြ ဟိုလိုတမ်ိဳး၊ ဒီလို တမ်ိဳး ေတာင္းသုံးေတာ့တာပါပဲ။

          ေကာင္ေလးမွာ ပါလာတဲ့ ပိုက္ဆံကုန္ေတာ့လည္း မိဘေတြဆီကို နည္းမ်ိဳးစုံသုံးျပီး ေတာင္ခိုင္းပါတယ္။ အစကေတာ့ အနုနည္းနဲ ့ ေတာင္းပုံပါပဲ။ ေနာက္ေတာ့ ေကာင္ေလးကို ခ်ဳတ္ထားျပီး အၾကမ္းနည္းေတြနဲ ့ ေတာင္ေတာ့တာပါပဲ။ ေနာက္ေကာင္ေလးကို အၾကမ္းကိုင္ရင္းကေန အက္စစ္နဲ ့ ပတ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေကာင္ေလးက ေသသြားပါေလေရာ။ အေလာင္းကို အစေဖ်ာက္လုိက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေလာဘက မရပ္ပါဘူး။ မိဘေတြကိုေတာ့ ဆုံးေၾကာင္းတခြန္း မဟပဲ၊ သူ ့တျပည့္အေနနဲ ့ ပိုက္ဆံေတြ ေတာင္းသုံးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေလာဘဆိုတာ အစရွိေပမယ့္ အဆုံးသတ္ဘို ့ ခက္ေနတာပါပဲ။ ဟိုကလဲ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခ်မ္းသာေနသလဲ၊ ဘယ္လို စီးပႊားျဖစ္ေနတယ္ေတာ့ မသိပါဘူး။

          ဒီေကာင္ေလးက အေနနဲ ့ ပုံမွန္းေတာင္းရမယ့္ ပမာဏကို ေက်ာ္ေနတဲ့ အျပင္ ၊ မၾကာခဏ ေတာင္းပါမ်ားေတာ့ ေကာင္ေလး မိဘေတြက သံသယ ဝင္လာပါတယ္။ ေကာင္ေလးဆီ ဖုန္းဆက္တိုင္းလည္း အေၾကာင္းတမ်ိဳးမ်ိဳးျပလို ့ အိမ္မွာ မရွိတာၾကည့္ပဲမို ့ စကားမေျပာရတာလည္း ၾကာျပီဆိုေတာ့လည္း သံသယ မဝင္ေနရိုးလား။ ဒါနဲ ့ ေကာင္ေလးအိမ္က ေကာင္ေလးကိုယ္တိုင္ ေတာင္းတာလား၊ ဘယ္သူ ေတာင္းေနတာလည္း ေသခ်ာသိရေအာင္ တရက္ဖုန္းဆက္ျပီး ေငြေတာင္းတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေကာင္ေလးကို ပစၥည္း တစ္ခု လူၾကံဳထဲ့ေပးစရာ ရွိတဲ့အေၾကာင္းနဲ ့၊ အဝါႏွင့္ အျပာေရာင္ ဘယ္အေရာင္ ၾကိဳက္သလဲလို ့ ေကာင္ေလးကို ေမးခိုင္းပါတယ္။ အမွန္ကေတာ့ ေကာင္ေလးဘာေရာင္ ၾကိဳက္တယ္ဆိုတာ သူ ့အိမ္က သိျပီးသားပါ။

          အဲဒီအခ်ိန္ၾကမွ အေျဖမွား ေျဖလိုက္လို ့ သူ ့အိမ္က ရိတ္မိသြားပါတယ္။ ေကာင္ေလး အိမ္က ရိတ္မိမွန္းလည္း သိေရာ ဆရာမႏွင့္ သူ ့ ခင္ပြန္း ထားပါေတာ့ သူတို ့မိသားစုဟာ ဒီအိမ္ေလးကို ခပ္ျမန္ျမန္ေရာင္းထုတ္ျပီ ျမိဳ ့ထဲကို ေျပာင္းေရြ ့ေျပးပါေတာ့တယ္။ ေကာင္ေလးအိမ္ကလည္း ရန္ကုန္ ဆင္းလာျပီး လူေပ်ာက္မူ ့ စဖြင့္ေနပါျပီ။ ဒါေပမယ့္ သက္ေသမရွိ၊ ဘယ္ေျပာင္းမွန္းမသိ ဆိုေတာ့ အမူဟာ ကြင္းဆက္ပ်က္ေနခဲ့ပါတယ္။ ၾကာေတာ့ ေကာင္ေလးအိမ္ကလည္း ကိုယ့္ျမိဳ ့၊ ကိုယ္ရြာမွာ ကိုယ့္စီးပႊားလုတ္ဘို ့ ျပန္သြားၾကပါျပီ။

          ဒီအိမ္ကိုဝယ္လိုက္တဲ့ အိမ္ရွင္သစ္ေတြလည္း ေျပာင္းေရြ ့ ေနထိုင္ေနၾကပါျပီး။ အိမ္ရွင္သစ္ အမ်ိဳးသားက ေန ့ဘက္ဆို အလုပ္သြားေတာ့၊ အိမ္မွာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ထဲ က်န္ခဲ့တာကမ်ားပါတယ္။ ပထမ တလ၊ ႏွစ္လ ေလာက္မွာေတာ့ အိမ္မွာ ေနတာ သိပ္ထူးျခားမူ ့ မေတြ ့ရပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အမ်ိဳးသမီးကလည္း ကိုယ္ဝန္ေဆာင္သယ္ျဖစ္တာက တစ္ေၾကာင္း၊ ေနျပီး ၃-လ ေလာက္မွာေတာ့ ထူးလာတာ ေတြ ့သြားပါတယ္။ ျခံထဲမွာ လူအရိပ္တစ္ခုကို ျဖိဳးခနဲ၊ ျဖတ္ခနဲ ေတြ ့၊ ေတြ ့ေနတာပါ။ အမ်ိဳးသမီးကလည္း မသကၤာတာေရာ၊ စိတ္မသန္ ့တာေရာမို ့ သူ မ့အမ်ိဳးသားကို ဖြင့္ေျပာ တိုင္ပင္ပါတယ္။ ဒါနဲ ့ သူ ့ အမ်ိဳးသားလည္း ရုံးပိတ္ရက္မွာ အမ်ိဳးသမီးေျပာတဲ့ အရိပ္ေတြ ့တတ္တဲ့ ေနရာကို လူေတြေခၚျပီး အင္ကေတေတြ ဖယ္၊ ေျမေတြရွင္းလိုက္ေတာ့ လူေသအေလာင္း ထြက္လာပါေတာ့တယ္။

          ဒါနဲ ့ ေနာက္အိမ္ရွင္ အသစ္ေတြလည္း ရဲကို အေၾကာင္းၾကားၾကပါတယ္။ ရဲ ေရာက္လာျပီး အေလာင္းသယ္၊ အေၾကာင္းရင္းေတြေမးပါတယ္။ သူတို ့ေတြ ဘယ္သူ ့ဆီကေန ဒီအိမ္ကို ဝယ္တာပါ။ ဘယ္ရက္ကပါနဲ ့ ေျပာျပရပါတယ္။ တကယ္က ဆရာမ မိသားစုက ေကာင္ေလးေသတာကို မိဘေတြလည္း အေၾကာင္းမၾကားပဲ သူ ့ဝိုင္းထဲမွာ ေျမျမဳတ္ျပီး၊ အေပၚကေန အင္ကေတေလာင္းျပီး အစေဖ်ာက္လုိက္တာပါ။ အဲဒီ ေနရာကပဲ အရိပ္တစ္ခု သြား၊လာ ေနတာကို ေနာက္ေျပာင္းလာတဲ့   အမ်ိဳးသမီးက ေတြ ့တာပါ။ တျခားသူေတြက မေတြ ့ၾကပါဘူး။ ရဲကလည္း အမူလိုက္ေတာ့ အရင္ဖြင့္ထားတဲ့ အမူေဟာင္းႏွင့္ ဆက္စပ္ျပီး ဆရာမေတြ ေျပာင္းသြားတဲ့ေနရာကို ရာေဖြ စုံးစမ္းမူ ့ေတြလုပ္ျပီး တရားခံကို ဖမ္းနိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ေကာင္းေလးရဲ ့ မိဘေတြကို အေၾကာင္းၾကားလို ့ တရားစြဲးေစခဲ့ပါတယ္။  ေကာင္ေလးလည္းေသ၊ သူတို ့လည္း လူသတ္မူဆိုေတာ့ ႏွစ္ၾကီးေထာင္ပဲက်သလား၊ ၾကိဳးမိန္ ့ ပဲက်သလားေတာ့ မသိေတာ့ပါဘူး။

          ေကာင္ေလးကလည္း ကိုယ္ဝန္ေဆာင္သည္စီမွာ ေနျခင္လို ့ အရိပ္ျပတာလား၊ သူ ့ကို ဒီေနရာမွာ ျမဳတ္ထားတာကို တျခားလူေတြသိေအာင္ ျပတာလား၊ သူ ့မိဘေဟာင္းေတြ သိေအာင္၊ အမူ ့မွန္ေပၚေအာင္လား ဆိုတာေတာ့ ေတြးရခက္ပါတယ္။ အဲဒါကို ေသခ်ာမသိေပမယ့္၊ သူ ့ အေလာင္းသယ္သြားျပီးတဲ့ ေနာက္မွာ သူ ့အရိပ္ကိုလည္း မေတြ ့ရေတာ့ပါဘူ။       ။

12 comments:

Anonymous said...

အမေရ အလုတ္ အရိတ္ အ၇ုတ္ မွားေနသလားလို႕ အလုပ္ အရိပ္ အရုပ္ ဆိုမွမွန္မယ္အမ

Anonymous said...

I had read that story and saw the photos in one journal. But don't know the full story. Thanks for sharing and really afraid.

ညိမ္းႏိုင္ said...

အင္း...အဲ့သတင္းကိုအဲဒီအခ်ိန္က ဂ်ာနယ္ထဲဖတ္လိုက္
ရတယ္...၊ဟုတ္တယ္ဗ်ာ....ေလာဘကသိပ္ေၾကာက္စရာ
ေကာင္းတယ္....၊

mstint said...

kေစာေရ ဒီဇာတ္လမ္ေလးကို ဖတ္မိေတာ့ တစ္ႏွစ္က တီတင့္တို႔လမ္းထဲမွာ ညီမေလးနဲ႔ ကပ္ရက္အိမ္မွာ အလားတူး မႈခင္းတစ္ခုျဖစ္ခဲ့တယ္။ သတ္တဲ့အမ်ိဳးသမီးက ေကာင္ေလးရဲ႕ဖုန္းကို ဆက္သံုးေနတာကေန အမႈေပၚသြားတယ္။ အေလာင္းကို ျပန္လာတူးတုန္းက ညီမေလးတို႔အိမ္ ဝန္းက်င္မွာ ပုပ္ေစာ္နံေနတာပဲေလ။ ေလာဘဟာ အင္မတန္ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

အေတာ္ဆုိးတဲ့ မိန္းမဘဲ။ ပထမဖတ္ဖတ္ခ်င္းေတာ့ ေကာင္ေလးကမ်ား အဲဒီမိန္းမကုိ ႀကံစည္မယ္ ထင္ေနတာ။ ေနာက္မွ ရွင္းသြားတယ္။ အဲဒီလုိ လူမ်ိဳးေတြ ေလာကမွာ ဘယ္ေလာက္မ်ား ရွိေနပါလိမ့္။

ခင္မင္လွ်က္

Thandar Lwin said...

ေလာဘေလာဘ တယ္လဲေၾကာက္စရာပါလား ။
သံသရာလဲ မေကာင္း လက္ရွိလဲမေကာင္းေလ ။
တို႔လဲ ေလာဘနည္းေအာင္ၾကိဳးစားေနတယ္ မယ္ေစာေရ ..

ေစာ(အဝါရောင်မြေ) said...

အေနာနီးမတ္ေရ
ျမင္သမွ်၊ ေတြ ့သမွ်ေတာ့ လိုက္ျပင္ထားပါတယ္။ အရုပ္ ဆိုတာေတာ့ မေေတြ ့ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။
ဖတ္တဲ့သူမ်ား auto correction နည္းနဲ ့ ဖတ္သြားၾကပါေနာ္။ :P

ခရစၥတလ္ said...

မ်ားေရးခဲ့တဲ့ ကြန္မန္႔ မေပၚဘူးေတာ့၊ အရင္ဆံုးလာမန္႔ထားခါမွ :(
မန္႔ထားတာေလးက “အကုသိုလ္တိုင္းက ေၾကာက္စရာေကာင္းတာေတြခ်ည္းပါပဲလားေနာ္”

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

ေၾကာက္တက္လို႕ မိုးလင္းမွပဲ ထပ္လာဖတ္တယ္မမ :)
ဟုတ္တယ္ေနာ္ လူစိတ္ေတြက ခန္႕မွန္းခက္လိုက္တာ...ေၾကာက္စရာေကာင္းပ

SHWE ZIN U said...

ၾသ လူေတြ လူေတြ ေၾကာက္စရာ အေတာ္ေကာင္းတယ္ေနာ္

ခင္တဲ႕
ေရႊစင္ဦး

blackroze said...

အမေစာ
အဲဒီသတင္းကိုရန္ကုန္မွာေနတုန္းက
ဖတ္လိုက္ရေသးတယ္..
ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္ဖို႕ေကာင္းတာဘဲေနာ္
ေကာင္ေလးလည္းသနားပါတယ္..

မိုးခါး said...

ေတာ္ေတာ္ရက္စက္တယ္ေနာ္ .. သတင္းေတာ့ၾကားမိတယ္ .. ဘယ္လိုသတၱိမ်ိဳးနဲ႕ လုပ္ရဲ လုပ္ရက္တယ္ မသိဘူး .. ေၾကာက္စရာပဲ .. း(