အဘိဏွသုတ္ (ဗုဒၶဓမၼ ဦးေလာကနာထ မွ)

အဘိဏွသုတ္ (ဗုဒၶဓမၼ ဦးေလာကနာထ မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)

ကံတရားကို အျမဲမျပတ္ ဆင္ျခင္ပါ…

''မိမိ၏ ကံသာလွ်င္ မိမိဥစၥာ ရွိ၏၊ ကံ၏ အေမြခံ ျဖစ္၏၊ ကံသာလွ်င္ အေၾကာင္းရွိ၏၊ ကံသာလွ်င္ အေဆြအမ်ဳိး ရွိ၏၊ ကံသာလွ်င္ ကုိးကြယ္ မွီခုိရာရွိ၏၊ ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ မေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ ငါျပဳမိေသာ ကံ၏ အေမြခံသာ ျဖစ္ရေပမည္'' ဟူ၍ မိန္းမျဖစ္ေစ ေယာက္်ားျဖစ္ေစ လူျဖစ္ေစ ရဟန္းျဖစ္ေစ မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္၏။

ရဟန္းတုိ႔ သတၱဝါတုိ႔အား ကာယဒုစ႐ုိက္ ဝစီဒုစ႐ုိက္ မေနာဒုစ႐ုိက္သည္ ရွိ၏၊ ထုိ(ကံ) အေၾကာင္းကုိ မျပတ္ ဆင္ျခင္ေသာ ထုိသူအား မေကာင္းမႈသည္ အခ်င္းခပ္သိမ္းမူလည္း ေပ်ာက္ကင္း၏၊ ေခါင္းပါးျခင္းမူလည္း ျဖစ္၏။

''ငါတစ္ေယာက္တည္းသာလွ်င္ ကံသာလွ်င္ မိမိဥစၥာရွိသည္ ကံ၏ အေမြခံျဖစ္သည္ ကံသာလွ်င္ အေၾကာင္းရွိသည္ ကံသာလွ်င္ အေဆြအမ်ဳိးရွိသည္ ကံသာလွ်င္ ကုိးကြယ္မွီခုိရာ ရွိသည္ ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ မေကာင္းသည္ ျဖစ္ေစ ငါျပဳမိေသာ ကံ၏ အေမြခံျဖစ္သည္ မဟုတ္၊ စင္စစ္မူကား ဤဘံုဘဝသုိ႔ လာျခင္း တစ္ျခားဘံုဘဝသုိ႔ သြားျခင္း စုေတျခင္း ပဋိသေႏၶ ေနျခင္းရွိသည့္ သတၱဝါဟူသမွ် အားလံုးတုိ႔သည္ ကံသာလွ်င္ မိမိဥစၥာ ရွိကုန္၏၊ ကံ၏ အေမြခံ ျဖစ္ကုန္၏၊ ကံသာလွ်င္ အေၾကာင္းရွိကုန္၏၊ ကံသာလွ်င္ အေဆြအမ်ဳိး ရွိကုန္၏၊ ကံသာလွ်င္ ကုိးကြယ္ မွီခုိရာ ရွိကုန္၏၊ ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ မေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ ျပဳမိေသာ ကံ၏ အေမြခံတုိ႔သာ ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္'' ဟု ဆင္ျခင္၏။

ထုိကံအေၾကာင္းကုိ မျပတ္ ဆင္ျခင္ေသာ ထုိသူအား မဂ္သည္ ေကာင္းစြာ ျဖစ္ေပၚလာ၏၊ ထုိအရိယာတပည့္သည္ ထုိမဂ္ကုိ မွီဝဲ၏၊ ပြါးမ်ား၏၊ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳ၏၊ ထုိမဂ္ကုိ မွီဝဲေသာ ပြါးမ်ားေသာ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳေသာ ထုိသူအား သံေယာဇဥ္တုိ႔သည္ အခ်င္းခပ္သိမ္း ေပ်ာက္ကင္းကုန္၏၊ အစဥ္ကိန္းေနေသာ 'အႏုသယ' တရားတုိ႔သည္ ကင္းျပတ္ကုန္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

Sunday, July 17, 2011

မိခင္ ဟူသည္



          `ဘုန္း​`
          ေနာက္ေက်ာကို လက္နဲ ့ တီးလိုက္တဲ့ အသံ ေၾကာင့္ ေဘးျခင္း ကပ္ရပ္ ထိုင္ေနေသာ ဧည့္သည္က လွည့္ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ ရိုက္လိုက္တဲ့သူကေတာ့ ကေလး အေမ၊ ဧည့္သည္ႏွင့္ ေထာင့္ခ်ိဳးေနရာတြင္ ထိုင္ေနရာမွ လွမ္းတီးလိုက္တာပါ။  ဧည့္သည္ကလည္း စကားေျပာေနရင္းမွ ဘာလို ့ ဒီလိုျဖစ္သြားမွန္း မသိ၊ ေၾကာင္ေနသည္။

          ကေလးကလည္း မိခင္ ဘာျဖစ္ေနသည္ မသိ။ သူပူဆာတာ မရလို ့ ဧည့္သည္ေဘးထိုင္၊ မ်က္ႏွာေလး စာပြဲးေပါ ္ေမွာက္လို ့ ဆူပုတ္၊ ဂ်ီက်ေနသည္။ အေမျဖစ္သူက ဧည့္သည္လာလို ့ အခန္းထဲမွ ထြက္၊ ဘာမွ မျဖစ္သည့္ မ်က္ႏွာႏွင့္ ဧည့္ခံစကားေျပာေနသည္။ ဧည့္သည္ကေတာ့ ဘာမွမသိ ခုမွေရာက္ျပီး ဘာလို ့ ဒီဘက္လာတယ္၊ သူ ့ကိစၥ သူသိတာ၊ စကားစပ္တာ ေျပာေနသည္။ ကေလးကေတာ့ ဧည့္သည္ေရွ ့ ဆူဆူညံညံမဟုပ္ပဲ အသံတိတ္ ဆႏၵျပရာမွ မိခင္က စိတ္မရွည္ေတာ့ပဲ လွမ္းတြယ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

          ကေလးကေတာ့ ရိုက္ခံရေတာ့ `​အီး​` ခနည္း ျမည္ေအာင္ ငိုေၾကြးေတာ့တာေပါ့။ ဧည့္သည္က မငိုဘို ့ ေခ်ာ့ေပမယ့္ မိခင္ကေတာ့ ထပ္တီးျခင္ေနသည္။ သူမ၏ စိတ္ထြက္ေပါက္သည္ ဒီကေလးေပါ ္ ေရာက္သြားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အခန္းထဲးက မထြက္ခင္ အၾကီးမ ရည္းစားထားသည့္ ကိစၥကို ဆုံးမေျပာဆိုခဲ့သည္။ အၾကီးမ ျပန္ေျပာလိုက္တဲ့ ​ရည္စားထားျခင္းသည္ သမီး အခြင့္၊ အေရးပဲ​ ဆိုတဲ့ စကားေၾကာင့္ အၾကီးမကို ​ေျဖာင္း​ ခနဲ မည္ေအာင္ ေဆာ္ခဲ့ျပီးျပီ။ ဧည့္သည္လာသည္ ဆိုသည့္ အသံေၾကာင့္ အျပင္ထြက္ ဧည့္ခံေနတုံး ေနာက္တစ္ေယာက္က လာဂ်စ္ေတာ့ စိတ္တိုတာေတြက ဧည့္သည္ေရွ ့ ဆုံးမလို ့ရေသာ ကေလးဆီေရာက္သြားသည္။

          ဧည့္သည္ေရွ ့ ဂ်စ္တဲ့ အမွဳျဖင့္ ဧည့္သည္ျပန္သြားေတာ့ ကေလးကို ေတြ ့ရာ တုတ္တစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ ထပ္တီးလိုက္ေသးသည္။ မိခင္စိတ္ျဖင့္ ကိုယ့္သမီးကို စာသင္ခ်ိန္မွာ ရည္စားထားျခင္းကို မႏွစ္သက္ပါ။ ဒါေပမယ့္ သူကလည္း ေကာလိပ္ေက်ာင္းသူ ျဖစ္ေနျပီ။ ကိုယ္မၾကည္ျဖဴနိုင္သူမို ့ ပိုလို ့ စိတ္တိုမိသည္။ သူတို ့ ဒုကၡေရာက္မည္ကို ဘယ္မိဘကမ်ား ရူ ့စိမ့္ပါမည္နည္း။ ဒါေပမယ့္ သား၊ သမီးမ်ားသည္ မိဘစိတ္ကို သိသည္လား၊ မသိသည္လား မသိ။ ရည္းစားစိတ္ တက္ေနျခင္းသည္ မိဘကို ျပန္ေျပာရ၊ ဆန္ ့ က်င္ရမွာကိုပင္ ရွက္ရမွန္း၊ ေၾကာက္ရမွန္း မသိေအာင္ မြန္ထူေနေလသည္။

          ည အိပ္ရာဝင္ခ်ိန္တြင္ မိခင္ျဖစ္သူသည္ အိပ္ရာဝင္ခ်ိန္၊ မီးမိွတ္ျပီးေသာ္ မ်က္ရည္က်ေလသည္။ ရွိုပ္သံေလးမ်ားပင္ ထြက္ေလသည္။ မိခင္ႏွင့္ အတူအိပ္ရေသာ အရိုက္ခံရသည့္ ကေလးသည္ မိခင္ငိုသံကို ၾကားရ၏။ ဘာေၾကာင့္ ငိုမွန္းကို တိတိက်က် မသိေပ။ အရိုက္ခံရတာ၊ အရိုက္ခံရတာပင္  မိခင္မ်က္ရည္က်ေနသည္ကို သိေတာ့ စိတ္မေကာင္းေပ။ မ်က္ရည္လဲ သုတ္မေပးဝံ၊ ေမးလည္း မေမးဝံေပ။ ကေလးမ်ားႏွင့္ အိမ္မွဳကိစၥ၊ စီးပႊားေရး၊ လူမူေရးမ်ားကို ေယာကၤ်ားမ်ားထက္ မိန္းမတစ္ေယာက္ အေနျဖင့္ ထမ္းေနရသျဖင့္ မိခင္စိတ္သည္ မအားလပ္နိုင္ေအာင္ အလုပ္ရွုပ္ရေပသည္။ တခါ၊တရံတြင္ ေရွးကစကာပုံ တစ္ခုသည္ပင္ မွန္ပါ၏ေလာ ေမးခြန္းထုတ္မိသည္။ **ေမာင္တစ္ထမ္း၊ မယ္တစ္ရြက္** ဆိုးရိုးစကားသည္ ဘယ္ေခာတ္ဆီမွာ ရွိခဲ့ပါလိမ့္မလဲ။ သူမ အတြက္ေတာ့ မဟုပ္။

တကယ္ေတာ့လည္း ခင္ပြန္းသယ္သည္ ေသာက္စား၊ ခိုး၊ ဆိုးေနသည္ မဟုပ္ပါ။ အစိုးရ အရာရွိ (ျမိဳ ့မ်က္ႏွာဖုံး အဆင့္) ရွိသူတစ္ဦးပင္။ ရသမွ်လခ အကုန္အပ္ပါသည္။ ဒါေပမယ့္ ဒီကေလးေတြႏွင့္ လူမ်ားသည့္ အိမ္ေထာင္စုကို ခုေခတ္ တစစ တက္လာေသာ ေစ်းနုန္းမ်ားျဖင့္ တကၠသိုလ္၊ အထက္တန္း ႏွင့္ အလယ္တန္း အသီးသီးတို ့တြင္ တက္ေနေသာ ေက်ာင္းစရိတ္၊ စားစရိတ္၊ က်ဴရွင္ခ၊ အခြန္၊အခ ႏွင့္ သာေရး၊နာေရးေတြကို မေလာက္ငနိုင္။ ဒါေပမယ့္ အစိုးရမွေပးေသာ ဝန္းထမ္းလစာမွလြဲျပီး၊ သူ ့သိကၡာကို ထိန္းသိမ္းေလသည္။

ဒီၾကားထဲ အၾကီးဆုံးသမီး အိမ္ေထာင္သည္ကလည္း၊ ခင္ပြန္းတာဝန္က်ရာ မလိုက္နိဳင္ပဲ ဒီျမိဳ ့က ဝန္ထမ္းအလုပ္ႏွင့္ ကေလးေတြပါ အိမ္မွာ။ ဒါကေတာ့ အိမ္က သူ ့ေအာက္ ညီမေတြက ကူထိန္းက်သည္။ မိသားစုမ်ားေတာ့ အေၾကာင္းၾကီး၊ ငယ္ေတြ ရန္ပြဲးေတြကလည္း ရွင္းရေသးသည္။ ခုလည္း ေနာက္တစ္ေယာက္ သေဘာမတူသူႏွင့္ ရည္ငံေနသည္ကို ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့မလဲ။ သူယူလို ့ သူ ့ဒုကၡ၊ သူခံလိပ္မည္လို ေတြးလိုမရပါ။ ကိုယ္က မိခင္ သမီးျဖစ္သူ တစ္စုံ၊တစ္ခု ျဖစ္လွ်င္ ကိုယ္ပင္ ရင္ကြဲးရမည္။ ျပင္နိုင္တုံး ျပင္ေစျခင္သည္။ ဒါေပမယ့္ သမီးက နားမလည္း၊ ခ်စ္စိတ္မြန္ေနသည္။ ျပီလွ်င္ သူ ့ဒုကၡသည္ ကိုယ့္ဒုကၡျဖစ္လာမည္။ အငယ္ေတြက တစ္ဖက္ႏွင့္  မိခင္ျဖစ္ေသာ သူမ ငိုမိေလသည္။

4 comments:

ခရစၥတလ္ said...

ဒို႔လည္း ငယ္ငယ္က အရိပ္သံုပါးနားမလည္လို႔
ေက်ာျပင္ကို ေဗ်ာတင္ခံရဖူးတယ္ေတာ့ :)

...အလင္းစက္မ်ား said...

သိပ္သိမ္ေမြ ့တယ္ဗ်ာ..... ကေလးေတြကို ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ရတာ။ အဟဲ ဒါေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္မျပဳတာ ဟီး

(ပိုစ့္နဲ ့မဆုိင္ပါ ရယ္စရာ ၀င္ေျပာတာပါ)

ဂ်စ္တူး ( မံုရြာ ) said...

က်န္းမာပါေစမဂၤလာပါ-
စိတ္ဝင္တစားဖတ္သြားပါတယ္ခင္ဗ်ာ-
အခုအသက္အရြယ္အထိက်ေနာ္ေမေမရိုက္တာတစ္ခါနွင့္
က်ေနာ္ေဖေဖရိုက္တာတစ္ခါခံရဖူးပါသည္။

ေရႊျပည္သူ (ShwePyiThu) said...

သားသမီးေတြအတြက္ မိခင္ေတြ ျဖတ္သန္းရတဲ့ စိတ္ခံစားခ်က္က အျပင္းထန္အခက္ခဲဆံုး ျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္မိခင္တစ္ေယာက္ မဟုတ္ေပမယ့္ အသက္ႀကီးေလ ပိုနားလည္လာေလပါပဲ...