`တကယ္လား ဧရာဝတီရယ္`

          က်မ စာမေရးနိုင္တာ သုံးပတ္ေလာက္ ရွိသြားျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း သိပါသည္။ ဒီရက္မွာ ကိစၥမ်ားေျမာင္ လူတို ့ ေဘာင္တြင္ဆိုတဲ ့ စကားနဲ ့အညီ ကိုယ့္ကိစၥ၊ ေဆြမ်ိဳး မိသဂၤဟ ကိစၥ၊ အဖြဲ ့အစည္းေတြနဲ ့ ပတ္သတ္တဲ့ ကိစၥ အို မ်ားလိုက္တဲ့ ကိစၥေတြ။ ေပ်ာ္စရာေတြလည္းေတြ ့ရသလို ၊ စိတ္ညစ္စရာ၊ စိတ္မေကာင္းစရာေတြနဲ ့ လဲ ၾကံဳစုံခဲ့ရေတာ့ ကမာၻေလာက- က သက္မဲ့အရာဝတၱဴေတြေတာင္မွ အပူ၊ အေအးဒဏ္ေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲ ပ်က္ဆီးနိုင္ေသးရင္ လူ ့ေတြရဲ ့ စိတ္ဟာလည္း ခံစားခ်က္ရွိေလေတာ့ ဒဏ္ရာေတြ၊ အမွတ္ရစရာေတြနဲ ့ ျပည့္ေနေတာ့တာေပါ့ေလ။

 

          လူေတြ ဧရာဝတီနဲ ့ ပတ္သတ္တဲ့အေၾကာင္းေတြ ေရးေနေတာ့ က်မသြားဖတ္ပါတယ္။ ပညာရွင္ေတြ၊ အသက္အရြယ္(သို ့) အေတြ ့အၾကံဳ ၾကီးရင့္သူေတြရဲ ့ စာေတြကို ဖတ္ျပီး သူတို ့ကို ေလးစားတယ္။ က်မ ေရ၊ေျမကို တန္ဖိုးထားတယ္။ ျမတ္နိဳးတယ္။ မသိစိတ္ထဲကကို လြမ္းေမာတသ ျဖစ္ရတာပါ။ ႏွေမွ်ာတသ ျဖစ္ရလြန္းလို ့ ရင္ထဲမွာေတာင္ နာက်င္ေနပါတယ္။ ဒါဟာ ေရာဂါလည္းမဟုတ္ပါဘူး။ ဘိုင္းရပ္စ္လို ကူးစက္ခံရတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ခံစားတတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ ့ ခံစားမူ ့ပါ။ လူ ဆိုတာကေတာ့ အေၾကာင္းအက်ိဳး၊ အေကာင္းအဆိုးကို ေဝဖန္ပိုင္းျခား သိနိုင္ရုံတင္ မဟုတ္ေသးပါဘူး၊ ကိုယ္ျခင္းစာတရားေတြ ျခင့္ခ်ိန္နိုင္းဆ နိုင္စြမ္းေတြလည္း ပိုင္ဆိုင္ပါေသးတယ္။ ဒါဟာ ျမန္မာလူမ်ိဳ တစ္ေယာက္ရဲ ့အေတြးပါပဲ။

          တကယ္ဆို က်မ အံၾသမိတာ ေလး တစ္ခု ရွိတယ္။ အဂၤလန္မွာ ရွိတဲ ့ သိမ္းျမစ္ကို အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးေတြ ဂုဏ္ယူျပီ ထိန္းသိမ္းထားၾကတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ အမူ ့ထမ္းတဲ့ အစ္စေရးလူမ်ိဳးေတြက ျမန္မာျပည္ကို ၾကည့္ျပီး မင္းတို ့ တိုင္းျပည္မွာ ဧရာဝတီလို ျမစ္ၾကီးေတြရွိတာ သိပ္ကံေကာင္းတယ္လို ့ ေျပာတယ္။ သူတို ့ နိုင္ငံမွာ ေရအတြက္ ဘယ္လို ဒုကၡေရာက္ရတာ သူတို ့က အသိဆုံးေလ။  ဘုရားရွင္ လက္ထပ္ေတာ္ တုံးကေတာင္ ျမစ္တစ္စင္းကို တိုင္ျပည္ႏွစ္ျပည္ စိုက္ပ်ိဳးေရ မလုံေလာက္လို ့ ႏွစ္နိုင္ငံ စစ္ျဖစ္မွာကို ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္က တရားျပလို ့ ဆုံးမတာေတြ ဖတ္ဖူးတယ္။ တကယ္ဆို သူတို ့က သူတို ့နိုင္ငံ အလယ္မွာမရွိပဲ နွစ္နိုင္ငံနယ္စပ္မွာပဲ ျမစ္ေသးေသးေလး တစင္းကို လုယူတာ ကိုယ့္နိုင္ငံ အက်ိဳးအတြက္ပါ။

          အခု လက္ရွိ စကၤာပူမွာ ေၾကြးေက်ာ္ေနတာက စကၤာပူျမစ္ထဲက ေရငံေတြကို ေရခ်ိဳေျပာင္းျပစ္မယ္တဲ့။ ခုဆို ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပက ပညာရွင္ေတြေခၚလို ့ လက္ေတြ ့စမ္းသပ္မူေတြေတာင္ လုတ္ေနၾကျပီ။ သူတို ့ အတြက္ ေရခ်ိဳဝယ္ရနိုင္တဲ့ နိုင္ငံမရွိရင္၊ စစ္ျဖစ္ရင္ အသက္ဆက္နိုင္ဘို ့ ပင္လယ္ ဒီေရဝင္ေခ်ာင္းေလးကို ပင္လယ္ေပါက္ေတြမွာ ပိတ္လို ့ ေရေတြေလွာင္ထားလိုက္ျပီ။ ခုေတာ့ ေလွာင္ထားတဲ့ေရေတြက ေရငံေတြပဲ ရွိေသးတာေပါ့။ ဒါေတြကို ေရခ်ိဳေျပာင္းတဲ့ လုတ္ငန္းစဥ္ေတြ စျပီ အေကာင္းအထည္ေဖာ္ေနျပီေလ။ ျမန္မာျပည္မွာ ဒီလို ျပဳျပင္စရာမလိုတဲ့ ေရခ်ိဳေတြ စီးဆင္းတဲ့ ျမစ္ဧရာၾကီး တစင္းရွိပါတယ္။

          တိုင္ျပည္ၾကီးကို သူတပါးကြ်န္ဘဝက လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ တကြ ျမန္မာျပည္သူ၊ ျပည္သားေတြဟာ က်ရာ အခန္းက ပါဝင္ တိုက္ပြဲးဝင္ထားတဲ့ ျပည္ေထာင္စုၾကီးကို ဘာအတြက္ေၾကာင့္မွ သူတပါးလက္ထဲ ထိုးအပ္ထားျခင္ရပါသလဲ . . . . .  ?။ သူမ်ားစီက ေရလိုျခင္လို ့ သူတပါးကြ်န္ျဖစ္ရတာ ေလာက္ေတာင္ ေျပာလို ့ မေကာင္းပါဘူး။ ျမန္မာျပည္ၾကီးရဲ နွလုံးေသြးမ်ား စီးဆင္းဝင္ေရာက္ ေပါင္းဆုံရာ ဧရာဝတီျမစ္ၾကီး ဆက္လတ္ အရွည္တည္တံ ခိုင္ျမဲနိုင္ဘို ့ဟာ လွည္းေန၊ ေလွေအာက္ ျမင္းေစာင္ပါမက်န္တဲ့ လူထုရဲ ့ အဓိက လိုအပ္တဲ့ ျမစ္ေရကို ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ ့ ေအာက္ကေန ေပ်ာက္ပ်က္မသြားေအာင္ ကာကြယ္ေပးၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္ကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာကို က်မတို ့ ယုံၾကည္လိုက္ပါမယ္။

     

            







              ဘာလို ့လည္းဆိုေတာ့ ျမန္မာျပည္ေျမပုံကို ၾကည့္လိုက္ပါ။ လူတစ္ေယာက္ ရပ္ေနတဲ့ အေနအထားပါ။ လူေတြမွာ အရိုးေတြ၊ အေသြးေတြ၊ အသားေတြနဲ ့ ဖြဲ ့စည္းထားသလိုပဲ ျမန္မာျပည္ၾကီးရဲ ့ ေက်ာရိုးလည္းဟုပ္၊ အသက္ေသြး ဆိုလည္းဟုပ္တဲ့ ဧရာဝတီျမစ္ၾကီးနဲ ့ ျမစ္ၾကီးထဲကို ေပါင္းဆုံဝင္ေရာက္ၾကတဲ့ ေခ်ာင္းငယ္၊ ျမစ္ငယ္ေတြ ယွက္ျဖာေနေလတယ္။ ကုန္ေျမေတြကေတာ့ ျမန္မာျပည္ရဲ ့ အသားေတြေပါ့။ ဒီလို အေသြး၊ အသားေတြ ေက်ာရိုးေတြေပၚမွာ ျမန္မာ ျပည္ေထာင္စုသားေတြ ေနထိုင္ၾကပါတယ္။ ဒါေတြကို ဖဲ့ထုတ္ေနတာ ၊ မသိသာတမ်ိဳး သိသိတမ်ိဳး ဝါးမ်ိဳးခံေနရတာဟာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ ့ စားဝတ္ေနေရးကို ပိုျပီး ဆင္းရဲက်ပ္တည္း ေစမွာပါပဲ။ ပိုေကာင္းဘို ့ေတာ့ ရွိမယ္မထင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို ့ ဧရာဝတီျမစ္ၾကီး ဆက္လက္တည္ရွိေအာင္း စြမ္းေဆာင္နိုင္မယ္ဆိုရင္ ျပည္သူေတြကလည္း ေအာ္ အားလုံးျမန္မာျပည္ကို တန္းတူခ်စ္ၾကပါလားလို ့ လက္ခံနိုင္မွာပါပဲရွင္။