သၾက္န္တမ္းျခင္း ကဗ်ာ

သၾက္န္

 ေႏြသၾက္န္ပြင့္ပန္း

ေႏြဦးမွာ တံခူးလ
ကာလသားေတြ ျမဴးလို ့ၾကြ

တံခူးမွာ သၾကၤန္ပြဲး
ပ်ိဳရြယ္သူေတြ ၾကည္နူးျမဲ ။

တမာ

ေက်းဌက္ေတြက ေတးသီ
တမာပန္းမ်ား ပြင့္ေဝညီ  
ပင္လုံး ျမိဳင္ျမိဳင္ေဖြးပါဘိနဲ ့
တာသၾကၤန္ကို ၾကိဳလင့္တဲ့ပန္း ။

ငုဝါ

ေႏြအပူေအာက္မွာ
လူတကာ ေငွးရရဲ ့
အကိုင္းဖ်ားမွာ တြဲးလို ့ခိုသီ
ညာတံေတြ အျဖာျဖာခြဲး
အဖူး အငုံ အပြင့္ စုံပ
ငုတို ့က လန္း ။

ပိေတာက္

အတာဆိုမွျဖင့္
ျမန္မာအႏွံ ့မွာ
လူေတြထားတဲ့ အမွတ္သညာ
သၾက္န္ပြဲးနဲ ့အတူ
ပြင့္ထြန္း ေပါ ္ေပါက္  . . .
ပိေတာက္ ။

စကားဝါ

အညာေဒသရဲ ့
သၾက္န္ပြဲး
သူလည္းပဲ ဆင္ကာႏြဲး
ပန္းရနံ ့က ျမိဳင္လွိုင္စဲ
စကားဝါေတြက ပြင့္ၾကျမဲ ။

                                            ဝ - ဝ - ဝ - ဝ - ဝ

အညာလူပ်ိဳ နဲ ့ သၾကၤန္ 

(ပုပၸါး ေဒသဝန္းက်င္)

သၾက္န္မွာ
ဒီအလွတရား
နံနက္ခါမွာ
ေရပက္ခံကာ
သူ မၾကည့္အား . . .။

ေန ့လည္မွာ ပုပၸါးသြား
စကားဝါေတြ ဝယ္ကာ
စုလို ့ထား. . .။

ေန ့လည္ အပူကို
သူအံတု
ပ်ိဳပ်ိဳမ်ား အၾကိဳက္
ကိုကို ကာလသား တသိုက္
စကားဝါမ်ား ပိုက္
ျမိဳ ့အေရာက္ျပန္
ေရတစ္ခါ ပက္ခံ
ပန္းေတြ လည္ေပး
နီးရဘို ့ အေရး
ၾကိဳးစားတဲ့ ဒီအခြင့္ အေရး ။

       ကဗ်ာကို စိတ္ကူးနဲ ့ ၾကိဳးစားစပ္ထားေပမယ့္ သာမာန္လူ တစ္ေယာက္ရဲ ့ အေရးအသား တစ္ခုသာ ျဖစ္ပါတယ္။   ျခိဳ ့ယြင္းခ်က္ေတြ မ်ားနိုင္ပါတယ္။  သည္းခံေပးၾကပါ . . .။

ပုံေတြကို Google Search မွ ရွာျပီး အဆင္ေျပ သလို ယူထားပါသည္။    ပုံပိုင္ရွင္မ်ားအား ဒီေနရာမွ ခြင့္ေတာင္းပါသည္။ :D