က်မတို ့မိသားစု ေနတဲ့ အိမ္ေလးဟာ ရုပ္ရွင္ရုံႏွင့္ လြန္စြာမွ နီးပါတယ္။ ငယ္စဥ္ကေတာ့ ရုပ္ရွင္ မၾကာခဏ ဆိုသလို ၾကည့္ရပါတယ္။ TV မေပါ ္ေသးခင္ကေပါ့ ။ က်မမွတ္မိေနေသးတယ္ က်မရွစ္တန္းတက္ေတာ့မွ TV က စေပါ ္လာတာပါ။ အဲဒီထဲကမွ တခ်ိဳ ့ကို မွတ္မိျပီး ႏွစ္သက္တဲ့ အခန္းေတြကိုေတြ ပိုမွတ္မိပါတယ္။
အဟီး . . . တခ်ိဳ ့လဲ မမွတ္မိဘူး။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာ့ ရုပ္ျမင္သံၾကား (တခါတေလ ျမင္ျခင္မွ ျမင္ရမယ္၊ တခါတခါေတာ့ အသံေပ်ာက္တတ္တဲ့) TV ၾကီးက ျပန္ျပီး အခါမလတ္ ေႏြးေပးေနလို ့ ေမ့မလိုျဖစ္လိုက္ ျပန္ၾကည့္လိုက္ရေတာ့ သတိရလာလိုက္နဲ ့ေပါ့။ ပုပ္ပါးမွာ ထပ္ဆင့္လႊင့္ရုံး ေဆာက္ေပးထားလဲ တခါတခါ လိုက္ကာခ်ထားလို ့ မၾကည့္ရတာလဲ ရိွရဲ ့ …။
ငယ္တုံးက ရုပ္ရွင္ၾကည့္ သြားျပီဆိုရင္ ေမေမရယ္၊ အမေတြရယ္ လူကမ်ားတယ္မို ့လား။ ေမေမက က်မအတြက္ခုံမဝယ္ဘူး၊ က်မက ကေလးဆိုေတာ့ ထိုင္ခုံလက္တန္းေပါ ္မွာ ထိုင္ၾကည့္ရတာပါပဲ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ DC တန္းကၾကည့္တာပါပဲ။ တခါတေလ လက္မွတ္မရရင္ေတာ့ ေအာက္ထပ္ ေနာက္ဆုံးတန္းကပဲ ၾကည့္ရတာေပါ့။ DC ကၾကည့္ရင္ တျခားတန္းေတြကေတာ့ က်မအတြက္ ျပႆနာ မရွိေပမဲ့ ေနာက္ဆုံးတန္းကဆိုရင္ေတာ့ က်မက လက္တန္းေပါ ္ ထိုင္ၾကည့္ရတာ ဆိုေတာ့ ဆလိုက္ထိုးတဲ့ အေပါက္ကို လြတ္ေအာင္ထိုင္ရတယ္။ က်မေခါင္းနဲ ့က ရုပ္ရွင္ဆလိုက္ထိုးတဲ့ အေပါက္နဲ ့ အတည့္ပဲ။
ဖလင္စက္ေမာင္းတဲ့ ဦးရဲလွက အိမ္ကလူေတြနွင့္ရင္းႏွီးေနလို ့ေတာ္ေသးတယ္။ တခါတေလ အေပါက္နားလာျပီး က်မနာမည္ေခါ ္လို ့ ေခါင္းဖယ္ခိုင္းရတယ္။ ရုပ္ရွင္ျပလို ့မရလို ့ေလ . . . :D
အဟီး . . . ရုပ္ရွင္ေၾကာင္းမေရာက္ေတာ့ဘူး။ ရုပ္ရွင္သြားရင္ ၾကံဳရတဲ့ အမွတ္တရ အေၾကာင္းေတြဆိုေတာ့ ဒါေတြမပါေတာ့လဲ မျပည့္စုံဖူးေပါ့ေနာ္။ ထိုင္ခုံဝယ္ရတဲ့ အရြယ္မွာေတာ့ သိပ္မၾကည့္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ TV ေတြ ၊ Video ေတြက အသုံးမ်ားလာတာကိုး။
ပထမဆုံး သတိယမိတဲ့ကားကေတာ့ ရွင္ဥပဂုတ္ကားပါ . . . အဲဒီကားစျပေတာ့ က်မတို ့ျမိဳ ့မွာမိုးရြာတယ္။ အညာေႏြက မိုးရြာခဲတယ္ေလ။ ထူးဆန္းေတာ့ မွတ္မွတ္ရရပါပဲ။ ကေလးေလးကို နတ္သမီးက နတ္ေရကန္ထဲ ပစ္ခ်လိုက္တာက စမွတ္မိတယ္၊ ေရကန္ထဲက လူၾကီးျပန္ထြက္လာေတာ့ နတ္ေတြက ထီးမိုးျပီးရပ္ေနၾကတယ္။ အဟဲ နတ္ေရကန္ထဲ ကေလးထည့္လိုက္ေတာ့ တန္းလူၾကီးျဖစ္လာေတာ့ တာကိုး ၊ ေနာက္ေတာ့ ဘုန္းၾကီးျဖစ္သြားျပီး ပင္လယ္ထဲမွာ ေၾကးျပသတ္နဲ ့ ေနတယ္။ ဆြမ္းကိုလဲ ေနကို ၾကည့္လို ့ဘုန္းေပးတယ္။ ဆြမ္းလွူသူေတြက နဂါးတြ၊ နတ္ေတြလို ့ ထင္တယ္။ ဒါေတြေျပာေနတာ ဘာသာေရးကို ေျပာျခင္လို ့ မဟုပ္ပါဘူး။ ဟိုတုံးကရုပ္ရွင္ေတြက အျဖဴ၊ အမဲနဲ ့ရိုက္တာေတာင္ ထူးဆန္းျပီး ၾကည့္ရတာ အရသာေလးနက္ အဆင့္ျမင့္တာကိုသာ ေျပာျခင္တာပါ။ ကေလးဆိုတာက ထူးဆန္းရင္ သေဘာၾကတတ္တာမ်ိဳးလို ့ ထင္တာပဲ။ :P
အဲဒီကေန ဘယ္အခန္းမွတ္မိလဲဆိုေတာ့ ဘုန္ေတာ္ၾကီးေတြ လာပင့္ၾကလို ့ ကုန္းေပါ ္ကို ၾကြလာပါေလေရာ။ အလွူေပးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ခဲမိုးေတြရြားလို ့ ရွင္ဥပဂုတ္တက မိုးေပါ ္ကိုၾကြလို ့မာနတ္ေနာက္ လိုက္တာကိုး၊ မာနတ္နွင့္ ရွင္ဥပဂုတ္တလဲ တန္ခိုးျခင္ျပိဳင္သတဲ့ ဖန္ဆင္းတာေတြလဲ ျပတယ္။ ျပိဳင္တိုင္း ရွင္ဥပဂုတ္တကသာ နိုင္ေတာ္မူတယ္။ ဒါကလဲ ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြပါပဲ။ ေနာက္ မနိုင္ေတာ့ မာနတ္ကထြက္ေျပးတယ္။ အဲဒါကို ဖမ္းျပီ ခါးပန္းၾကိဳးႏွင့္ စၾကၤာဝ႒ာတံတိုင္းမွာ ခ်ည္ထားပါေလေရာလား။ ေခြးေသေကာင္ကို လည္ပင္းမွာဆြဲေပးထားေသးတယ္။
အလွူျပီးသြားမွာ ၾကိဳးသြားေျဖေပးတယ္။ မာနတ္က ျမတ္စြာဘုရားရွင္နဲ ့တုံးက ငါကသာလုပ္ခဲ့တာ၊ ဘုရားရွင္က အျမဲခြင့္လြတ္ေတာ္မူတယ္လို ့ ေတြးတဲ့ အခန္းလဲပါတယ္။ အဲလိုလဲ ရွင္ဥပဂုတ္တကို ေလွ်ာက္ေတာ့ တခါ ဘုရားကိုျမင္ဖူးခ်င္လို ့ ဖန္းဆင္ခိုင္ျပန္သတဲ့ ။ တူေအာင္ေတာ့ မစြမ္းပါ၊ အနီးစပ္ဆုံးဆိုရင္ေတာ့ ဖန္ဆင္းျပပါမယ္လို ဆိုျပီ ဘုရားဆြမ္းခံကြ်လာတဲ့ပုံကို ျပတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ဖန္ဆင္းထားတဲ့ ဘုရားကို ထိုင္မကန္ေတာ့ဖို ့ အၾကိမ္ၾကိမ္ ဂတိေတာင္းတယ္ ၊ ကန္ေတာ့ရင္ သူ ့အဖို ့မွာ ဒုကၡေရာက္ရပါလိပ္မယ္ ဆိုျပီမွ ဖန္ဆင္းျပပါတယ္။ ေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြ တလတ္လတ္နဲ ့ၾကြလာ တာ ျမင္ေတာ့ မေနနိုင္ပဲ ထိုင္ရွစ္ခိုးတယ္။ အဲဒီမွာပဲ မာန္နတ္ဟာ လြင့္စင္ျပီ စၾက္ာဝ႒ာအုတ္တံတိုင္းနဲ ့ ေခါင္းေဆာင့္ေတာ့တာေပါ့။
ဒီလို အခန္းေတြကို ေရွးက Computer လဲ မရိွပဲ ျဖစ္ေအာင္ ရိုက္ျပခဲတာေလ။ ဒါက ဗမာကားေဟာင္း ေတြထဲက တကား။ ဒီကားကိုေတာ့ TV မွာေရာ၊ ရုပ္ရွင္မွာေရာ ျပန္ျပတာ မေတြ ့မိပါဘူး။ ခုေနခါမွာ ရွင္ဥပဂုတ္တ ရွိတယ္ဆိုျပီး ပင္လယ္ထဲ ေဖာင္ေလးႏွင့္ ႏွစ္တိုင္ ဆြမ္းေတြ ေမွ်ာတဲ့လူေတြ၊ အရပ္ေဒသေတြေတာင္ ရွိတုံးပါပဲ။ တခ်ိဳ ့ေတြကလဲ မရွိဘူးလို ့ ဆိုတာပဲ . . .။ တခ်ိဳ ့သေဘာသား ေလာကမွာဆိုရင္ လျပည့္ႏွင့္ ဗုဓၵဟူးရတ္ထပ္ရင္ သပိတ္မွာ ဆြမ္းထဲ့လို ့ ငွက္ေပ်ာဖီးၾကီး ကို အဖုံးလို အုပ္လို ့ ပင္လယ္ဝ သြားေမွ်ာၾကေသး . . . :P ။
ငယ္ငယ္က ေပြလီတာေတာ့ မဟုပ္ပါဘူး၊ ၾကည့္ဘူးတာေလး ေျပာရအုံးမယ္။ ဒါက ဟိုးတုံးက English ကားေၾကာင္း ။ ဘုရားပြဲေစ်းေတြမွာ က်မတို ့ငယ္ငယ္က ထူးဆန္းတဲ့ရုပ္ရွင္ေတြကို ရုံသြင္းျပီးျပလိုက္ေသးတယ္။
၃ကား တစ္က်ပ္ေပးရတယ္။ အဲဒီတုံးကလဲ ရုပ္ရွင္ သြားၾကည့္ရင္ DC (အထက္တန္း)က ၾကည့္မွ ၃က်ပ္ ပဲေပးရတဲ့ေခာတ္ဆိုေတာ့ ေစ်းသိပ္မခ်ိဳဘူးလို ့ေျပာရမယ္။ ဒါေပမယ့္ ကားေတြက ေတာ္ေတာ္ ထူးထူးဆန္းဆန္းဆိုေတာ့ ေပးရတာတန္ပါတယ္္။ ကေလးေတြ ၂နာရီ၊ ၃နာရီ ေလာက္ေတာ့ မထိန္းရေတာ့ဘူး။ ကေလးေတြပဲ ၾကည့္တာကိုး။
က်မရာယ္၊ က်မအထက္က အမရာယ္ကို ေမေမကလတ္မွတ္ဝယ္ျပီး ရုံေပါက္ပို ့ထားခဲ့တယ္။ ႏွစ္ေယာက္မို ့ေတာ္ေသးတယ္။ က်မဆို လွုတ္ရဲဘူး ေၾကာက္လို ့။ မွတ္မိသေလာက္ ေျပာရရင္ေတာ့ ေက်ာက္ရုတ္ အၾကီးၾကီး ပင္လယ္ေဘးမွာ ရိွတယ္။ အဲဒါကို လူေတြေရာက္သြားေတာ့ ေျခေထာက္မွာ ရွိတဲ့ အေပါက္ကိုဖြင့္လိုက္တာ။ အဲဒီမွာ အသက္ဝင္လာေတာ့တာပါပဲ။ လူပိစိေလးေတြ အသက္လု ေျပးရတာေပါ့၊ ဒါေပမယ့္ ဟိုက အၾကီးၾကီး။ ေရးေရးပဲ မွတ္မိလို ့ အေသးစိပ္ေတာ့ ေရးျပတတ္ေတာ့ဘူး။
ေနာက္တကားက ခု ေတာင္ Holly Wood မွာ ေၾကညာေနေသး။ လူအၾကီး ၾကီးကို လူအေသးေလးေတြက ၾကိဳးနဲ ့တုတ္ထားတာေလ။ အဲလိုကားမ်ိဳးက တစ္ကား။ ကင္းေကာင္နဲ ့
ေဂါ ္ဇီလာကားက တစ္ကား။ ထူးဆန္းျပီး ေၾကာက္စရာေကာင္းလို ့ ၾကည့္တဲ့သူေတြ ျငိမ္ကုတ္ေနတာပဲ။ ရုံထဲကထြက္လာမွပဲ ေခါင္းေတြ၊ ေျခေတြ ၊ လက္ေတြ ဆန္ ့ရဲေတာ့တယ္။
ဒါေတာင္ အမပါလာလို ့။ သူ ့လက္ကိုင္ အၾကပ္ၾကီးကိုင္ျပီ ၾကည့္ရတယ္။တစ္ေယာက္ထဲဆို ရုံထဲတင္ ရူးပါေနမလား မသိဘူး။ ဒါေတာင္ လက္နဲ ့ကာျပီး လက္ၾကားထဲကေန ေခ်ာင္းၾကည့္တာ ။ ဟားဟား ဘာမွေတာ့ ထူးပါဘူး မကာပဲၾကည့္တာနဲ ့၊ အကာၾကားထဲက ေခ်ာင္းၾကည့္တာနဲ ့။
ေနာက္မွပဲ ၾကံဳရင္ တျခားေရွးက ရုတ္ရွင္ကားထဲက မွတ္မိတာေလးေတြ ေျပာျပအုံးမယ္။ ဒါေတာင္ ေမ်ာက္ပြဲးတို ့၊ ဆပ္ကပ္ ဦးေမာင္ေမာင္တို ့ ျပတဲ့ ကြ်မ္းဘားၾကည့္တာတို ့ ရိွေသးတယ္။ ေနာက္မွ ေပါ့ေနာ္ ။
No comments:
Post a Comment