ငယ္ငယ္က (၂)

ငယ္ငယ္ကေလ ခရီးေတြလဲ အမ်ားၾကီးသြားဘူးတယ္၊ ညီအမေတြ ရန္ျဖစ္လိုက္၊ ေဆာ့လိုက္နဲ ေလ... သိပ္ေပ်ာ္ရာေကာင္းတယ္။ ေစာင္ေတြ ခါးမွာပတ္၊ တဘက္ေစာင္ကို အလွ်ားလိုက္လိပ္ျပီး ေခါင္းမွာပတ္ ဆံထုံးျဖစ္ေရာ။ ျပီးရင္ ကုတင္ေပါ ္ မွာ ျခင္ေထာင္ကို အေရွ ့တဝက္တင္၊ အေနာက္ကခ် လိုက္ကာလုပ္လို ့ မင္းသမီးလိုကၾကတယ္။ အငယ္ ၄ ေယာက္ ၊ ၂ ေယာက္က မင္းသမီးလုပ္ရင္၊ ၂ ေယာက္က ပြဲးၾကည့္ပရိတ္သတ္လုပ္ ေအာက္မွာထိုင္ၾကည့္ ရတယ္။ တလ့ဲစီ ေဆာ့ၾကတယ္။
ေမေမကေလ ေန ့တိုင္းေစ်းကိုသြားရတယ္။ တေန ့ တေန ့ ေန ့လယ္စာအတြက္ ရာသီအလိုက္ သီးႏွံကို တစ္ေန ့ ၁၀လုံးဝယ္ ဝယ္လာရတယ္။ ဒါေတာင္ တစ္ေယာက္တစ္လုံးနူံး။ တခါ တခါ ေမေမ့ ေဝစုေတာင္ ဘယ္သူ အုပ္သြားမွန္း မသိလိုက္ဘူး။

ဘိုမရုပ္ေလးေတြ တစ္ေယာက္ တစ္ရုတ္နဲ ့ အက် ီေလးေတြလုပ္ဖို ့ အစပိုင္းေတြရွာျဖတ္ရတယ္ (ဒီမွာ ခုေတာ့ အသင့္ဝယ္လို ့ရေနပါျပီ)။ ေဖေဖ့့အကို ေတာ္တဲ့ ဦးေလးက အိမ္မွာ အတူေနတယ္။ ဦးေလးကလဲ သစ္သားမီးျခစ္ဘူးေလး ၂ခုနဲ ့ သေရပင္၂ပင္လိင္ျပီး ေသနပ္လုပ္ေပးတယ္။ ကဒ္ထူျပားေလးေတြကို လက္မေလာက္ ေလးေထာင့္ပုံညုပ္ သေရပင္ၾကားထဲ ထည့္ပစ္ရတယ္။ ၄၊ ၅ ေပေလာက္ထိသြားတယ္ ကဒ္ထူက်ည္ဆန္ေလးေတြ။ သရက္သီး ၂ ေစ့ကို ၾကိဳးနဲ ့ေဖာက္ဆြဲးျပီး ပန္ကာလို လယ္လို ့ရေအာင္လဲ လုပ္ေပးတယ္။ ငယ္ေသးေတာ့ ဦးေလး ဘယ္လိုလုပ္တယ္ဆိုတာ ခုေတာ့ ေမ့သြားျပီ။

က်မ ဦးေလးက အရမ္းဥာဏ္ေကာင္းတယ္။ ဦးေလးဆိုလို ့ ဦးေလးအေၾကာင္း ေျပာရဦးမယ္။ ဦးေလး ငယ္ငယ္က ရြာမွာေနတုံးကေပါ့ ၾသဇာေစ့ ႏွာေခါင္းထဲဝင္သြားတာ လူၾကီးေတြက နားႏွင့္ ႏွာေခါင္း ဆက္တယ္ဆိုျပီး နားကို ေလမွ ုတ္သန္တဲ့ လူႏွစ္ေယာက္နဲ ့မွ ုတ္တာ နားေလးသြာပါေရာ။ မသိတာလား၊ ဗဟုသုတ နည္းတာလား မေျပာတတ္ေတာ့ပါဘူး။

ဒါေတာင္ ၂တန္းထိ ေက်ာင္းတက္ေသးတယ္။ ၂ တန္းေရာက္ေတာ့ အဂၤလိပ္ေခာတ္မွာ ပညာဝန္လာ စစ္တယ္။ ပညာဝန္က သူ ့ကို စာေမးတာ နားေလးလို ့ မၾကားဘူးေပါ့။ သူက အဲဒါနဲ ့ရွက္ျပီး ေက်ာင္းမတက္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူက English လိုလဲ ဖတ္နိုင္တယ္။ ကမ္္ဘာလုံးၾကီးကို ဘယ္လို ၾကည့္ရမယ္လို ့၊ ဘယ္မွာ ဗမာျပည္၊ ဘယ္ဟာက ဘာႏိုင္ငံလို ့ က်မကို သင္ေပးခဲ့တယ္။ နာရီကို ဘယ္လုိ ေရတြက္ရမယ္။ တစ္နာရီမွာ မိနစ္ ၆၀၊ တစ္မိနစ္မွာ စက္ကန္ ့၆၀ ဆိုတာက အစ သူသင္ေပးတယ္။ ေရႊပန္းတိန္လုပ္နည္းလဲ သင္ဘူးတယ္။ ေဆာင္းတြင္ဆိုရင္ ညဘက္မွာ ေကာင္းကင္းကို ေမာ့ၾကည့္ျပီး ခုႏွစ္စင္ၾကယ္က ဘယ္လို၊ ဘယ္ဟာ ဓူဝံၾကယ္က ေျမာက္အရပ္မွာ၊ ဒါကေျဖာက္ဆိပ္ၾကယ္၊ ဘယ္ရာသီမွာ ေမာင္ရင္ဆိုင္ထမ္းရိွတယ္နဲ ့ မီးလွ ူံးရင္ ေျပာျပေလ့ရိွတယ္။
ဦးေလးကိုေတာင္လြမ္းလာျပီ။ က်မ ဦးေလး ကို က်မ သိပ္ခ်စ္ပါတယ္။ သူက လူပ်ိဳၾကီးပါ၊ ဒါေတာင္ လာစပ္တဲ့ မိန္းမ ၂ ေယာက္ ရိွတယ္လို ့ ဦးေလးက ၾကြားဘူးပါတယ္......:P

သူသာနားၾကားရရင္ နိင္ငံျခားသြားမည့္သူပါ။ သူ ့လာစပ္တဲ့သူေတြကို သူနားမၾကား သလိုပဲ ေမြးလာတဲ့ ကေလးေတြလဲ နားမၾကားတာ ပါလာမယ္ထင္လို ့(မ်က္ႏွာငယ္ရမွာစိုးလို ့).... လက္မခံလိုက္ပါဘူး။ အဟီး ... ဒါေပမယ့္ အသက္ ၇၀ ေလာက္မွ ေပါ ္လာတဲ့ Phobecake ကိုေတာ့ ထမင္းဖိတ္ေၾကြးခိုင္းျပီး အိမ္ေခါ ္ဘို ့ေျပာပါေသးတယ္။ လူပ်ိဳးၾကီးဆိုေတာ့ ရွက္လဲ ရွက္တတ္ေသးတယ္။ စရင္လဲ ရွက္ျပီး ရိုက္တတ္ေသးတယ္။

ေမေမ ႏွင့္ ဦးေလးက အလုပ္ႏွင့္ လက္မျပတ္ လုပ္ေနတတ္သူေတြပါ။ ေဖေဖကေတာ့ အစိုးရ အလုပ္ေတြနဲ ့ ရွုတ္ေနတတ္လို ့ သမီးေတြနဲ ့ ပင္စင္ယူမွပဲ ဆူရ၊ ရန္ျဖစ္ရပါတယ္။ အိမ္မွာက သမီး မိန္းခေလးပဲ ရွိတာဆိုေတာ့ ေနရာတကာ မိန္းခေလးေတြကပဲ လုပ္ရတာပါပဲ။ အိမ္အလုပ္ေတြလဲ အကုန္ခြဲးေဝထားသလို ဟင္းဆိုရင္လဲ ေဝပုံက် သူ ့ေဝစုနဲ ့သူစားရတာပါ။

စာဖတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္ကိုေတာ့ ေဖေဖက ကေလးအရြယ္ ကေလးေတြဖတ္ဖို ့ ဓမ္မပဒ စာအုပ္ကေန ေဖေဖ ဖတ္တဲ့ လူၾကီးဖတ္ လူမွူေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ ဘာသာေရး အစုံ ဝယ္ျပီး ျမင္မယ့္ေနရာမွာတင္္တန္တင္၊ ေပးဖတ္ခိုင္းတဲ့ အခါလဲ ရွိပါတယ္။ ေမေမလဲ စာအစုံဖတ္တယ္။ ပုံျပင္ေလးေတြ၊ ဝတ္ထု ဇာတ္ေၾကာင္းေတြလဲ ေျပာျပတတ္ပါတယ္။ မိဘ၊ ဆရာ၊ ဘိုးဘြား ေတြရဲ ့ေက်းဇူးေတြေပါ့။